
Mapa Área Ferrol
Como xa explicamos nunha entrada anterior desta web, no Pleno Ordinario do Concello de Cariño celebrado o 27 de marzo o Grupo Municipal Socialista presentou dúas mocións. Ambas foron aprobadas cos votos favorables do noso partido e do BNG, recibindo o voto en contra do PP. Unha delas, que reproducimos a continuación, solicitaba a creación unha Unidade de Rehabilitación Cardíaca na Área Sanitaria de Ferrol.
MOCIÓN PARA A CREACIÓN INMEDIATA DUNHA UNIDADE DE REHABILITACIÓN CARDÍACA NA ÁREA SANITARIA DE FERROL
O Grupo Municipal Socialista no Concello de Cariño de acordo ao disposto no artigo 71.3 do Regulamento de Organización, Funcionamento e Réxime Xurídico das Entidades Locais desexa elevar ao pleno Municipal a seguinte MOCIÓN para a creación dunha Unidade de Rehabilitación Cardíaca na Área Sanitaria de Ferrol.
EXPOSICIÓN DE MOTIVOS
Segundo a OMS, “a Rehabilitación Cardíaca (RC) é un conxunto de actividades necesarias para asegurar ás persoas afectas de cardiopatías unha condición física, mental e social óptima, que lles permita ocupar, polos seus propios medios, un lugar tan normal como lles sexa posible na sociedade” (ano 1964).
En España, a cardiopatía isquémica é a primeira causa de mortalidade provocando un elevado custo económico, social e unha deterioración importante da calidade de vida das persoas afectadas.
Os programas de Rehabilitación Cardíaca son sistemas terapéuticos multifactoriais, destinados a persoas que padecen enfermidades do corazón.
Neles, coa práctica de exercicio físico programado e a actuación sobre os factores de risco cardiovascular, conséguese ralentizar a progresión da arteriosclerosis e unha diminución de novos episodios coronarios, así como o número de hospitalizacións e mortalidade por cardiopatía isquémica, mellorando o benestar das persoas afectadas por esta doenza e a súa reinserción sociolaboral.
As guías de práctica clínica internacionais recomendan sistematicamente que os pacientes con enfermidades cardíacas participen nos programas de RC para a prevención secundaria integral, con máxima evidencia, segundo o rexistro COCHRANE realizado en 2019.
O momento en que se debe iniciar unha RC xorde coa denominada Fase I: fase de ingreso hospitalario dirixida a non perder masa muscular ou elasticidade co repouso.
A Fase II: É o período máis importante da rehabilitación. Iníciase tras o alta hospitalaria comprendendo os dous primeiros meses. Nesta fase prográmase o nivel de exercicio de cada doente, segundo as súas características clínicas e proba de esforzo, tentando evitar complicacións.
A Fase III: debe durar toda a vida do doente. Tenta unha reintegración do doente á súa contorna socio-laboral e familiar.
Interesa lembrar os indicadores nas unidades de rehabilitación cardíaca, onde se conseguen magníficos resultados nas persoas afectadas por esta doenza, así podemos ver que:
1) O 70% dos doentes conseguen obxectivos de control lipídico <55 mg/dl. Para iso o 80% dos doentes reciben tratamentos combinados con estatina de alta potencia e ezetimiba. O 5% reciben terapias con IPCSK9.
2) O 60% dos doentes son hipertensos, deles o 90% terminan os programas coa hipertensión arterial controlada.
3) O 35% son fumadores ao comezo dos programas, pero o 93% consegue o cesamento do tabaquismo ao alta.
4) O 27% ten diabetes e ao alta o 90% reciben tratamento con protección cardiovascular e renal.
5) O 63% dos atendidos teñen sobrepeso ou obesidade e a metade deles perden peso, mesmo en programas curtos.
6) O 80% dos doentes melloran máis dun MET a capacidade funcional ao terminar o programa de rehabilitación cardíaca.
A instalación de Unidades de Rehabilitación Cardíaca en Galicia non é equitativa, en relación as áreas sanitarias existentes. Unha situación que debe ser corrixida para evitar a desigualdade social e que o peso do código postal dos doentes galegos, sexa o maior factor de desequilibrio territorial.
Por elo, é esixible e necesario que todos os hospitais galegos, dispoñan de unidades de rehabilitación cardíaca, ben dotadas de recursos técnicos e humanos.
Na actualidade, en Galicia, existen seis unidades de RC no Servizo Galego de Saúde: Lugo, Santiago, Ourense, Pontevedra, Vigo e Barbanza.
A Unidade máis antiga é a de Lugo, contando con novas instalacións no hospital Lucus Augusti.
A unidade de RC do Hospital Universitario de Santiago conta cun Programa Multidisciplinar de Rehabilitación Cardíaca da sanidade pública compostelá, valorando a máis de 2.000 doentes desde a súa posta en marcha en 2015. Colabora cunha unidade de RC no centro de saúde da Estrada, con doentes de baixo risco. No Clínico conseguiron reducir a morbimortalidade nun 25% entre quenes sufriron algún episodio cardíaco.
Na área compostelá, o hospital comarcal de Barbanza dispón dunha pequena unidade de RC para unha poboación de 60.000 habitantes.
Na área de Pontevedra a colaboración entre varios servizos sanitarios, Cardiología, Medicina Física e Rehabilitación, permitiu no 2021, crear no CHUP unha Unidade interdisciplinar de RC, que abarca a Area Sanitaria de Pontevedra e O Salnés e prevé atender unha media de 16 doentes á semana e uns 200 cada ano. A Unidade atópase na cuarta planta do Hospital Montecelo e contará cun cadro profesional formado por un médico de Cardioloxía, un facultativo de Rehabilitación, dous técnicos de Fisioterapia e un efectivo de Enfermería.
A Unidade de RC do Hospital Álvaro Cunqueiro, de Vigo, foi ampliada recentemente, para atender 200 doentes cada ano.
A Área sanitaria de Ourense, incorporou, neste ano 2024, unha Unidade de RC no CHOU, cunha media de atención de 30 doentes a semana.
Pero na Área Sanitaria de Ferrol, carecemos de Unidade de Rehabilitación Cardíaca. Un feito incomprensible, dado que a Area Sanitaria de Ferrol é unha das que teñen maior incidencia de episodios de insuficiencia cardíaca o que fai prioritario a existencia de ese servizo.
A Área de Ferrol, conta cunha poboación de mais de 3000 doentes que superaron un episodio de cardiopatía e que precisarían da atención destes servizos de rehabilitación cardíaca. A incidencia anual é de mais de 500 infartos de miocardio que, por fortuna, en gran parte actualmente se recuperan, pero que precisan dunha atención especializada e dun proceso específico de rehabilitación.
Pero estes doentes atópanse totalmente desprotexidos e abandonados polo Servizo Público Galego de Saúde xa que o Complexo Hospitalario Universitario de Ferrol non dispón desa necesaria Unidade de Rehabilitación Cardíaca.
Por elo, os doentes de cardiopatía da área de Ferrol teñen que desprazarse a Santiago ou a Lugo, que son os hospitais públicos mais próximos que dispoñen deste servizo.
Isto supón unha grande dificultade para as persoas que padecen esta doenza e as súas familias, xa que o traslado ten que realizarse por medios propios ou públicos, xa que non son atendidos polo transporte sanitario.
Este desprazamento conleva un custe adicional que, en moitas ocasións, non pode ser afrontado polos doentes de sectores económicos vulnerables, o que aumenta aínda máis a desigualdade a hora de acceder a un servizo público esencial, como é a sanidade, que debería ser unha das principais preocupacións da Consellería de Sanidade.
En suma, entendemos que non é de recibo que a Consellería de Sanidade manteña a Área Sanitaria de Ferrol sen este servizo tan importante para a saúde e a calidade da atención sanitaria da nosa poboación, un feito que supón unha desigualdade e agravio manifesto e inaceptable, con respecto as outras áreas sanitarias galegas que si dispoñen de este servizo.
Por todo exposto, o Grupo Municipal Socialista no Concello de Cariño, propón ao Pleno da Corporación a adopción do seguinte
ACORDO:
Instar á Xunta de Galicia á creación inmediata dunha Unidade de Rehabilitación Cardíaca na Área Sanitaria de Ferrol para dar servizo aos numerosos doentes de cardioparías existentes na mesma.
En Cariño, a 6 de marzo de 2025
Procedencia da imaxe: Páxina web do SERGAS