PSOE Cariño

Tralos congresos federal, nacional e provincial, a Agrupación Socialista de Cariño pechou o presente ciclo congresual este pasado sábado, 31 de maio, coa celebración da Asamblea Extraordinaria para a renovación da súa Comisión Executiva, na que Jonathan Miranda resultou elexido Secretario Xeral.

Jonathan é Técnico Superior en Administración e Finanzas e concelleiro socialista na corporación municipal dende o ano 2015, estando a cargo das áreas de Facenda, Cultura, Deportes, Educación e Xuventude nos dous últimos gobernos encabezados polo noso partido (2015-19 e 2019-23). É militante do PSdeG-PSOE dende hai máis de 15 anos, tendo desempeñado diversas responsabilidades na Agrupación Socialista de Cariño, entre elas a de Secretario de Organización e Administración entre marzo de 2022 e maio de 2025. Está acompañado por María José Fraguela na Vicesecretaría Xeral e Secretaría de Política Municipal, Benestar Social, Servizos Públicos e Igualdade; e por Alberto Iglesias na Secretaría de Organización, Acción Electoral e Administración. As restantes secretarías de área da nova Comisión Executiva Local serán desempeñadas por Carlos Pernas (Cultura e Deporte e Adxunto á Secretaría de Organización), Ana Fachal (Desenvolvemento Local e Emprego), Lois Armada (Formación e Memoria Democrática), José Miguel Alonso (Medio Natural), José Pérez (Novas Tecnoloxías e Comunicación) e Carmen del Río (Xuventude). Como representante no Comité Provincial resultou elexida María José Fraguela.

Jonathan Miranda substitúe na Secretaría Xeral a José Miguel Alonso, que ocupou o posto durante máis de 11 anos dende que fora elexido en febreiro de 2014. Dende a Agrupación queremos agradecerlle o traballo realizado en todos estes anos, nos que gañamos dúas eleccións municipais (2015 e 2019, estas últimas con maioría absoluta) e nos que o socialismo cariñés estivo representado nas Executivas Provincial e Nacional. A súa presenza na nova Executiva Local garantiza que poderemos seguir contando coa súa implicación.

A Agrupación Socialista de Cariño afronta con ilusión e compromiso esta nova etapa, na que pretende centrarse en tres obxectivos principais. En primeiro lugar, seguir sendo un instrumento de participación política e formación en torno ós ideais do socialismo democrático. En segundo lugar, gañar as vindeiras eleccións municipais e recuperar a Alcaldía cun proxecto renovado e ambicioso que supere a actual situación de parálise municipal. En terceiro lugar, pero non menos importante, contribuír ó proxecto socialista en Galicia e no conxunto do estado mediante a participación activa en procesos orgánicos, campañas electorais ou foros de debate.

O pasado xoves, 29 de maio, tivemos Pleno Ordinario. O equipo de goberno non incluíu na Orde do Día ningún asunto para debater, polo que pasamos a explicar os Rogos e Preguntas que realizamos dende o Grupo Municipal Socialista.

Comezamos explicando a ausencia por motivos persoais do noso Portavoz, José Miguel Alonso, no Pleno anterior.

Como levamos facendo dende hai bastantes Plenos, pedimos a creación de vídeo-actas, coa posibilidade de que toda a veciñanza poda ver os Plenos en streaming. Tamén solicitamos que colguen na páxina web as actas (non supón ningún custo económico para o Concello), para que a poboación poda ler os acordos.

Preguntamos pola situación de Marcultura, en Sismundi. Recordámoslle á Alcaldesa que a concesión de dominio público á empresa xa debe estar vencida, polo que debe falar con Costas para coñecer a situación actual do expediente e, en todo caso, debe ser a propia empresa a que recolla todo o material que alí se atopa.

Recordamos a petición do pintado da parada de taxis. Tamén pedimos que contacten co colectivo de taxistas do Concello para estudar a retirada da cabina telefónica, que está sen uso e en malas condicións, e coloquen no seu lugar un panel informativo cos datos de contacto do servizo de taxis.

Pedimos á Alcaldesa que se reúna coa Sociedade de Xestión de Activos procedentes da Reestructuración Bancaria (SAREB), xa que é titular de varios edificios sen habitar no noso Concello. Sería interesante que os puxeran en aluguer, xa que así evitaríamos o seu deterioro e ampliaríamos a escasa oferta de vivenda.

Rogamos que se poña en marcha o Plan Especial do Casco Vello. En dito espazo dispoñemos de moitas vivendas baleiras e moitas en mal estado, que, logo de aprobar o Plan e solicitar un Área de Rehabilitación Integral, permitirían ampliar a oferta de vivenda e crear novos empregos cos traballos de rehabilitación. En xuño de 2023, estaba todo listo para a aprobación inicial.

Tamén pedimos que se retomen os traballos do Plan Xeral de Ordenación Municipal (PXOM), paralizados dende xuño de 2023. No novo PXOM estaba prevista a declaración de San Xiao e a Vacariza como núcleo rural, o que obrigaría ás empresas eléctricas a asumir o coste económico de levar o subministro eléctrico ás vivendas (no seu momento estaba valorado en máis de 120.000€).

En decembro de 2023, a licitación do proxecto de Renovación de pavimentos na Rúa Río Miño, Río Sor e Sanchola quedou deserta. Dende aquela, non volveu a saír a licitación. Según comentan, está o enxeñeiro actualizando os prezos para volver a licitar a obra.

Preguntamos se hai algunha novidade na situación da praza do médico do Centro de Saúde. A Alcaldesa responde que non hai médicos, e que prefiren quedar nas cidades antes que vir a Cariño. Pedimos que reclame á Xunta de Galicia que “faga atractiva” a praza incrementando o complemento específico para que sexa cuberta en propiedade, evitando que exista unha sanidade de primeira e outra de segunda en función da localidade donde residamos.

En Plenos anteriores o equipo de goberno dixo que xa estaba todo listo para poñer en marcha a Aula Mentor. Preguntamos se xa teñen unha data e din que para setembro.

A Alcaldesa informa, despois da nosa pregunta, que xa tivo unha reunión co Presidente da Deputación. Comenta que non falaron das subvencións que o goberno socialista tiña acordadas (cubertas do Polideportivo e Auditorio, por uns 200.000€) e pediron axuda para a compra dun camión para implantar un novo proxecto de reciclaxe.

Pedimos información sobre a situación do Polideportivo. Informan que aínda non teñen data para as obras. Para a cuberta do Auditorio dinnos que pediron dúas axudas. Preguntamos se son compatibles entre si, e se vai a ser posible cumplir cos requisitos das dúas á hora de executar e xustificar en caso de que as concedan. Contestan “que xa se verá, que hai que probar”.

Logo de varias reunións da Mesa de Negociación para tratar a Relación de Postos de Traballo (RPT), rogamos que fagan unha actualización completa da proposta, xa que están a traballar co proxecto de 2019.

Vimos o Decreto polo que sacan a licitación o subministro eléctrico, e preguntamos o motivo de que non o fagan a través da Central de Contratación da FEMP, á que nos adherimos en outubro de 2020. Entendemos que o prezo para unha maioría de Concellos de España vai a ser máis baixo que a oferta que realicen as empresas só para o noso Concello.

Preguntamos se contactaron coa Dirección Xeral de Medio Ambiente para tratar o tema do xabarín en Cariño. A resposta foi clara: non.

O pasado 14 de abril, a Deputación da Coruña publicou no BOP unhas bases para a contratación de Arquitectos e Arquitectos Técnicos por parte dos concellos. Informan que o Concello non solicitou a adhesión e que o van a estudar.

O Celta de Vigo enviou a todos os concellos de Galicia unha camiseta e unha bandeira para pedir o apoio no último partido. A Concelleira de Deportes di que nuns días sacarán unha foto coa directiva do CD Cariño, agora que xa rematou a tempada.

Pedimos información sobre unhas cartas que lles chegaron a varios propietarios das Vivendas de Uso Turístico (VUT). A Alcaldesa comenta que o asunto xa está solucionado.

Rogamos que dende Servizos Sociais se poña en marcha unha listaxe de veciños e veciñas electrodependentes (utilizan máquinas conectadas á corriente eléctrica como respiradores, etc.), para que en momentos de apagón ou avaría eléctrica, dende o Concello se poñan en contacto con eles e axudalos no que necesiten.

En 2023, o actual equipo de goberno renunciou a unha axuda para a instalación de desfibriladores automáticos no Polideportivo e na Piscina. Preguntamos se van a retomar a proposta, xa que a vemos moi necesaria. Contestan que se sae unha axuda para esto a van a pedir.

No mes de febreiro solicitamos, xunto ao BNG, unha reunión da Xunta de Portavoces para tratar o cambio de nome das rúas, aprobado no Pleno, así como a proposta do Grupo Municipal Socialista de creación do Consello Municipal da Memoria Democrática. A Alcaldesa di que nalgún momento nos vai a convocar. Tamén preguntamos o motivo polo que non se incluíu na orde do día deste Pleno a proposta de cambio de nome do Colexio, aprobada polo Claustro e polo Consello Escolar. Din que non lles deu tempo.

Preguntamos polo expediente de reversión dos terreos de Portos a Costas para a posterior cesión ao Concello. Parécenos un “imposto revolucionario” que Portos lle cobre ao Concello pola utilización de terreos que xa non teñen uso portuario e que estamos a manter (Praza Roxa, terreos onde se ubican a Casa do Concello e o Mercado, etc). Segundo noticias publicadas na propia páxina web de Portos, xa mantiveron reunións con moitos concellos para aprobar a reversión (Cangas, Vilanova de Arousa, Foz, A Guarda, A Pobra do Caramiñal, Ponteceso, Cambados, Bueu, Oleiros, A Illa de Arousa, Vilagarcía de Arousa, Laxe, Rianxo, Poio, O Grove, Mugardos e Moaña), pero Cariño non está entre eles. A Alcaldesa informa que mantén contacto con Portos, pero que aínda non saben nada.

Vimos a resolución das axudas do GALP A Mariña – Ortegal de data 21 de maio. Cariño solicitou unha axuda de case 50.000€, pero non a concederon xa que Intervención realizou un informe no que dí que o investimento solicitado non era competencia muncipal.

O día 13 de maio, a Alcaldesa asinou a Resolución de Alcaldía coa liquidación de 2024. Entre os datos máis importantes (véxanse as gráficas que acompañan a esta entrada), están os seguintes:

– Fondos líquidos a 31/12/2024: 1.204.170,76€ (+376.946,37€ respecto ao 31/12/2023).

– Remanente: 1.078.593,95€ (+548.331,24€ sobre o remanente de 2023).

– Resultado presupostario: 348.818,46€

– Estabilidade: 487.208,51€

Rogamos ao equipo de goberno que deixen de dicir que o Concello non ten cartos, e que utilicen parte do remanente en investimentos moi necesarios para Cariño.

Rematamos con outro rogo ao equipo de goberno: “rogamos que se dediquen a cazar subvencións (algunhas xa se lles escaparon) en lugar de levar a cabo unha caza de bruxas entre a veciñanza que non opina como vostedes”.

Neste mes de maio de 2025 cúmprense 50 anos da publicación do primeiro número da revista Nordeste. En maio de 1975, nun Cariño puxante e co dictador aínda vivo, Nordeste xurdía no ámbito parroquial como un voceiro que combinaba a reivindicación coa crónica da vida sociocultural de Cariño e comarca. Foron cruciais naqueles primeiros tempos da revista -entre os anos 1975 e 1983- os párrocos Francisco Martínez “Pacurri”, Salustiano Pedre e Atilano Maciñeira. Nordeste aínda coñecería outras tres etapas máis (1988-89, 1993 e 1995-96), polo xeral de duración efímera, da man da Asociación de Veciños San Bartolo de Cariño.

Nordeste foi un voceiro esencial da nosa historia recente. Contribuíu a crear conciencia crítica e reivindicativa, estableceu o argumentario en demandas xustas como o instituto de secundaria ou a independencia municipal, xerou vínculos con persoeiros da política e da cultura, foi unha escola en distintas facetas (escritura, ilustración, edición…) para varias xeracións de rapaces/as… Alén do papel que desempeñou nas súas diferentes épocas, na actualidade é unha fonte hemerográfica fundamental para coñecer o acontecido naqueles anos. Tódolos números da revista están hoxe dispoñibles en internet grazas a un proxecto liderado polo goberno socialista durante a pasada lexislatura.

Dende a Agrupación Socialista de Cariño consideramos que o cincuentenario de Nordeste é un acontecemento para reivindicar e reflexionar. Por esta razón, hoxe lanzamos unha iniciativa titulada Nordeste en 20 portadas, que consistirá na publicación comentada, no noso perfil de Facebook, dunha selección de 20 portadas representativas da traxectoria da revista e da nosa historia recente. Comezamos coa portada que acompaña a esta entrada, correspondente a ese primeiro número aparecido en maio de 1975. As seguintes irán saíndo ó longo das vindeiras semanas, como parte do que agardamos sexa unha conmemoración máis ampla na que xa estamos a traballar.

Mapa Área Ferrol

Como xa explicamos nunha entrada anterior desta web, no Pleno Ordinario do Concello de Cariño celebrado o 27 de marzo o Grupo Municipal Socialista presentou dúas mocións. Ambas foron aprobadas cos votos favorables do noso partido e do BNG, recibindo o voto en contra do PP. Unha delas, que reproducimos a continuación, solicitaba a creación unha Unidade de Rehabilitación Cardíaca na Área Sanitaria de Ferrol.

MOCIÓN PARA A CREACIÓN INMEDIATA DUNHA UNIDADE DE REHABILITACIÓN CARDÍACA NA ÁREA SANITARIA DE FERROL

O Grupo Municipal Socialista no Concello de Cariño de acordo ao disposto no artigo 71.3 do Regulamento de Organización, Funcionamento e Réxime Xurídico das Entidades Locais desexa elevar ao pleno Municipal a seguinte MOCIÓN para a creación dunha Unidade de Rehabilitación Cardíaca na Área Sanitaria de Ferrol.

EXPOSICIÓN DE MOTIVOS

Segundo a OMS, “a Rehabilitación Cardíaca (RC) é un conxunto de actividades necesarias para asegurar ás persoas afectas de cardiopatías unha condición física, mental e social óptima, que lles permita ocupar, polos seus propios medios, un lugar tan normal como lles sexa posible na sociedade” (ano 1964).

En España, a cardiopatía isquémica é a primeira causa de mortalidade provocando un elevado custo económico, social e unha deterioración importante da calidade de vida das persoas afectadas.

Os programas de Rehabilitación Cardíaca son sistemas terapéuticos multifactoriais, destinados a persoas que padecen enfermidades do corazón.

Neles, coa práctica de exercicio físico programado e a actuación sobre os factores de risco cardiovascular, conséguese ralentizar a progresión da arteriosclerosis e unha diminución de novos episodios coronarios, así como o número de hospitalizacións e mortalidade por cardiopatía isquémica, mellorando o benestar das persoas afectadas por esta doenza e a súa reinserción sociolaboral.

As guías de práctica clínica internacionais recomendan sistematicamente que os pacientes con enfermidades cardíacas participen nos programas de RC para a prevención secundaria integral, con máxima evidencia, segundo o rexistro COCHRANE realizado en 2019.

O momento en que se debe iniciar unha RC xorde coa denominada Fase I: fase de ingreso hospitalario dirixida a non perder masa muscular ou elasticidade co repouso.

A Fase II: É o período máis importante da rehabilitación. Iníciase tras o alta hospitalaria comprendendo os dous primeiros meses. Nesta fase prográmase o nivel de exercicio de cada doente, segundo as súas características clínicas e proba de esforzo, tentando evitar complicacións.

A Fase III: debe durar toda a vida do doente. Tenta unha reintegración do doente á súa contorna socio-laboral e familiar.

Interesa lembrar os indicadores nas unidades de rehabilitación cardíaca, onde se conseguen magníficos resultados nas persoas afectadas por esta doenza, así podemos ver que:

1) O 70% dos doentes conseguen obxectivos de control lipídico <55 mg/dl. Para iso o 80% dos doentes reciben tratamentos combinados con estatina de alta potencia e ezetimiba. O 5% reciben terapias con IPCSK9.

2) O 60% dos doentes son hipertensos, deles o 90% terminan os programas coa hipertensión arterial controlada.

3) O 35% son fumadores ao comezo dos programas, pero o 93% consegue o cesamento do tabaquismo ao alta.

4) O 27% ten diabetes e ao alta o 90% reciben tratamento con protección cardiovascular e renal.

5) O 63% dos atendidos teñen sobrepeso ou obesidade e a metade deles perden peso, mesmo en programas curtos.

6) O 80% dos doentes melloran máis dun MET a capacidade funcional ao terminar o programa de rehabilitación cardíaca.

A instalación de Unidades de Rehabilitación Cardíaca en Galicia non é equitativa, en relación as áreas sanitarias existentes. Unha situación que debe ser corrixida para evitar a desigualdade social e que o peso do código postal dos doentes galegos, sexa o maior factor de desequilibrio territorial.

Por elo, é esixible e necesario que todos os hospitais galegos, dispoñan de unidades de rehabilitación cardíaca, ben dotadas de recursos técnicos e humanos.

Na actualidade, en Galicia, existen seis unidades de RC no Servizo Galego de Saúde: Lugo, Santiago, Ourense, Pontevedra, Vigo e Barbanza.

A Unidade máis antiga é a de Lugo, contando con novas instalacións no hospital Lucus Augusti.

A unidade de RC do Hospital Universitario de Santiago conta cun Programa Multidisciplinar de Rehabilitación Cardíaca da sanidade pública compostelá, valorando a máis de 2.000 doentes desde a súa posta en marcha en 2015. Colabora cunha unidade de RC no centro de saúde da Estrada, con doentes de baixo risco. No Clínico conseguiron reducir a morbimortalidade nun 25% entre quenes sufriron algún episodio cardíaco.

Na área compostelá, o hospital comarcal de Barbanza dispón dunha pequena unidade de RC para unha poboación de 60.000 habitantes.

Na área de Pontevedra a colaboración entre varios servizos sanitarios, Cardiología, Medicina Física e Rehabilitación, permitiu no 2021, crear no CHUP unha Unidade interdisciplinar de RC, que abarca a Area Sanitaria de Pontevedra e O Salnés e prevé atender unha media de 16 doentes á semana e uns 200 cada ano. A Unidade atópase na cuarta planta do Hospital Montecelo e contará cun cadro profesional formado por un médico de Cardioloxía, un facultativo de Rehabilitación, dous técnicos de Fisioterapia e un efectivo de Enfermería.

A Unidade de RC do Hospital Álvaro Cunqueiro, de Vigo, foi ampliada recentemente, para atender 200 doentes cada ano.

A Área sanitaria de Ourense, incorporou, neste ano 2024, unha Unidade de RC no CHOU, cunha media de atención de 30 doentes a semana.

Pero na Área Sanitaria de Ferrol, carecemos de Unidade de Rehabilitación Cardíaca. Un feito incomprensible, dado que a Area Sanitaria de Ferrol é unha das que teñen maior incidencia de episodios de insuficiencia cardíaca o que fai prioritario a existencia de ese servizo.

A Área de Ferrol, conta cunha poboación de mais de 3000 doentes que superaron un episodio de cardiopatía e que precisarían da atención destes servizos de rehabilitación cardíaca. A incidencia anual é de mais de 500 infartos de miocardio que, por fortuna, en gran parte actualmente se recuperan, pero que precisan dunha atención especializada e dun proceso específico de rehabilitación.

Pero estes doentes atópanse totalmente desprotexidos e abandonados polo Servizo Público Galego de Saúde xa que o Complexo Hospitalario Universitario de Ferrol non dispón desa necesaria Unidade de Rehabilitación Cardíaca.

Por elo, os doentes de cardiopatía da área de Ferrol teñen que desprazarse a Santiago ou a Lugo, que son os hospitais públicos mais próximos que dispoñen deste servizo.

Isto supón unha grande dificultade para as persoas que padecen esta doenza e as súas familias, xa que o traslado ten que realizarse por medios propios ou públicos, xa que non son atendidos polo transporte sanitario.

Este desprazamento conleva un custe adicional que, en moitas ocasións, non pode ser afrontado polos doentes de sectores económicos vulnerables, o que aumenta aínda máis a desigualdade a hora de acceder a un servizo público esencial, como é a sanidade, que debería ser unha das principais preocupacións da Consellería de Sanidade.

En suma, entendemos que non é de recibo que a Consellería de Sanidade manteña a Área Sanitaria de Ferrol sen este servizo tan importante para a saúde e a calidade da atención sanitaria da nosa poboación, un feito que supón unha desigualdade e agravio manifesto e inaceptable, con respecto as outras áreas sanitarias galegas que si dispoñen de este servizo.

Por todo exposto, o Grupo Municipal Socialista no Concello de Cariño, propón ao Pleno da Corporación a adopción do seguinte

ACORDO:

Instar á Xunta de Galicia á creación inmediata dunha Unidade de Rehabilitación Cardíaca na Área Sanitaria de Ferrol para dar servizo aos numerosos doentes de cardioparías existentes na mesma.

En Cariño, a 6 de marzo de 2025

Procedencia da imaxe: Páxina web do SERGAS

O pasado xoves, 27 de marzo, tivemos Pleno Ordinario no Concello. Pasamos, a continuación, a explicar a nosas posicións e os principais asuntos tratados no mesmo.

No punto 3 da Orde do Día debatíuse unha proposta de modificación de crédito. A mesma consiste en mover cartos consignados para o pago de salarios de prazas de Servizos Sociais que non están cubertas para outras partidas. A nosa posición foi favorable, xa que son cartos que, se non se moven, non se van a utilizar. Sen embargo, na nosa intervención puxemos de manifesto o cambio de parecer do Partido Popular, agora favorable, mentres que en novembro de 2021, estando na oposición, manifestaban o seguinte: ”Ana María López di que eles se van a abster porque lle parece incorrecto sacar eses cartos de servizos sociais xa que se trata dunha área que necesita bastante apoio”. “Agora se están a coller cartos do orzamento para outras partidas, e que esa é a súa queixa, que haberá que mellorar os servizos sociais con eses cartos”.

Votamos favorable a proposta do punto 4: recoñecemento extraxudicial de crédito por importe de 27.458,77 € (son facturas que entraron o último día do ano).

Dende o Grupo Municipal Socialista presentamos dúas mocións para debate no Pleno. A primeira delas ten que ver co 8 de marzo. Día Internacional da Muller e foi aprobada cos vosos favorables do PSdeG-PSOE e do BNG, e o voto en contra do PP.  Aproveitamos para preguntar ao Equipo de Goberno o motivo polo que non se convocou á veciñanza o día 8 de marzo para realizar unha concentración e a lectura dun manifesto, tal e como se fixo en anos anteriores e como fixeron o martes 11 de marzo, Día Europeo en Memoria das Víctimas do Terrorismo (aínda que enviaron o aviso no bandomóvil e nas redes sociais ás 11:15 horas do mesmo día, sendo a convocatoria para as 12 horas).

O equipo de goberno contestou que non se fixo porque a Deputación non enviou ningún documento ou manifesto, que o día coincidía en sábado, e porque os concellos veciños non realizaron ninguna actividade (afirmación rotundamente falsa: tanto Cedeira como Ortigueira, concellos limítrofes, organizaron actividades o 8 de marzo, tal e como e pode comprobar nas súas redes sociais). Os argumentos expostos non nos convencen, e percibimos falta de interese por parte do Goberno Municipal en conmemorar este día tan importante.

A nosa segunda moción solicita a creación dunha Unidade de Rehabilitación Cardíaca na Área Sanitaria de Ferrol e foi tamén aprobada cos votos favorables de PSdeG e BNG, recibindo novamente o voto en contra do PP. A Alcaldesa xustificou o voto do seu grupo cuns argumentos moi cuestionables, como que xa se contempla nas obras do hospital e que alí xa saben o que hai que facer, ou que cando vas cun problema de corazón, xa te atende un cardiólogo…

Dende o noso grupo solicitamos a retirada da moción sobre o Xulgado de Paz presentada polo BNG. Ao noso entender, o acordo da mesma (pedir ao equipo de Goberno que contrate a unha persoa sen realizar un proceso selectivo) vulnera a legalidade no que respecta ao acceso á función pública.

Segundo a Lei (do ano 1967), a persoa que desempeñe as funcións da Secretaría do Xulgado de Paz, tanto que sexa persoal municipal ou designada por “idoneidade”, non desempeña unha relación laboral nin dispón dunha protección social e cobra unha pequena indemnización. Non estamos de acordo con estas condicións, pero dende o Pleno o único que podemos facer é instar á administración competente sobre esta materia a que as cambie.

Por outro lado, entendemos que estas condicións repercuten no servizo do Xulgado, xa que só abre tres horas á semana, tempo insuficiente para prestar o servizo que a veciñanza require. Dende o Grupo Socialista solicitamos a convocatoria urxente por parte da Alcaldesa dunha Xunta de Portavoces, na que se valoren as necesidades reais do Xulgado de Paz e, dentro das competencias municipais, atopar unha solución.

Rogos e preguntas

Por parte do noso Grupo plantexamos o seguinte:

– Como levamos facendo dende hai bastantes Plenos, pedimos a creación de videoactas, coa posibilidade de que toda a veciñanza poda ver os Plenos en streaming. Tamén solicitamos que colguen na páxina web as actas, para que a poboación poda ler os acordos adoptados.

– Reiteramos a petición do pintado da parada de taxis.

– Preguntamos o motivo de que non se volva a licitar a obra das rúas Río Miño, Sor e Sanchola, que quedou deserta en decembro de 2023 e non volvimos a saber nada da mesma. Non respostaron.

– Pedimos que se solucione o problema dos arrastres na zona do cementerio de A Pedra. Cando chove moito, os arrastres de terra, pedras, restos de vexetación, etc. chegan ata as casas, facendo intransitable a rúa.

– Os días 26 de febreiro e 24 de marzo, o equipo de goberno colgou na páxina web dous anuncios referentes ao Plan de Localización Axenda 2030 Concello de Cariño, redactado logo dunha subvención solicitada polo goberno anterior no ano 2022. Preguntamos polo calendario de implantación do mesmo. Contestan que non o hai e que non van a facer nada máis.

– Preguntamos se xa teñen unha data para o inicio da Aula Mentor. Hai varios Plenos comentaron que xa estaba todo listo, pero polo de agora non está operativa.

– Pedimos que se coloque unha porta na Casa Rectoral de A Pedra. A que había está rota e agora hai un contenedor para evitar o acceso á mesma.

– Preguntamos á Alcaldesa cando vai a convocar a Xunta de Portavoces que solicitamos hai un mes, o día 25 de febreiro. Esperan que pronto.

– Pedimos que nos informen de datas concretas para a apertura do Polideportivo Municipal. Preguntamos que vai a pasar coas axudas comprometidas pola Deputación para o arranxo das cubertas do Polideportivo e Auditorio, se se van a perder. Contestan que non teñen un cronograma para a apertura do Polideportivo, e sobre as axudas da Deputación, que se non as hai, non se poden perder. Cando se reúnan coa Deputación (despois de case dous anos aínda non o fixeron) seguro que obterán máis información sobre as mesmas.

A igualdade de xénero non só é un dereito humano fundamental, se non que é un dos pilares básicos para conseguir un mundo pacífico, próspero e sostible. Conseguíronse algúns avances durante as últimas décadas, pero o mundo está lonxe de alcanzar a igualdade de xénero para 2030 como se recolle nos obxectivos do desenvolvemento sostible de Nacións Unidas.

Avanzar en igualdade de xénero é fundamental para crear unha sociedade sa en todos os seus ámbitos, dende a redución da pobreza ata a promoción da saúde, a educación, a protección e o benestar.

O lema escolleito por Nacións Unidas para este ano é “Para TODAS as mulleres e nenas: Dereitos. Igualdade. Empoderamento” ao que os e as socialistas nos unimos.

As mulleres e as nenas constitúen a metade da poboación e, polo tanto, tamén a metade do seu potencial. Pero a desigualdade de xénero prevalece e estanca o progreso social, por iso é vital que traballemos polo empoderamento das mulleres, especialmente das mozas e as nenas do noso país.

O empoderamento significa xerar unha maior autonomía para as mulleres, recoñecendo e visibilizando as súas achegas. Empoderarse implica participar plenamente en todos os sectores; o económico, o político e o social. Deste xeito, constrúense países e economías máis fortes e xustas, máis estables e que contribúen a mellorar a vida de todas as persoas, e isto é, sen dúbida, un reto para o Partido Socialista.

A realidade demostra que son moitos os ámbitos nos que a fenda de xénero, as diferenzas entre mulleres e homes, segue sendo un lastre para a nosa democracia e unha inxustiza manifesta para as mulleres.

No emprego, as diferenzas foron mellorando, pero seguen mostrando un mercado laboral que penaliza ás mulleres cuns salarios case un vinte por cento inferiores aos dos homes. Segundo os últimos datos dispoñibles da EPA 2023, o salario medio das mulleres foi de 2.063,2€ mensuais, mentres que o dos homes alcanzou os 2.467,9€.

Tratar a tódalas mulleres e homes de forma igualitaria no traballo é un dos fundamentos esenciais da igualdade de xénero e do noso obxectivo de empoderamento, por iso, aínda que as diferenzas salariais seguen sendo moi grandes, significativas, reducíronse nun 25% dende o ano 2018, entre outras cousas grazas ao continuo incremento do salario mínimo interprofesional.

Cando Pedro Sánchez chegou ao Goberno, o SMI situábase en 10.302,6€ anuais; en 2025 chega xa aos 16.576€ brutos anuais. Creceu un 61% dende que gobernamos os e as socialistas. O SMI nunca subiu con tanta intensidade e as maiores beneficiarias deste incremento foron as mulleres que precisamente cobran os salarios máis baixos.

Para seguir pechando a fenda de xénero no mercado laboral, traballaremos na implantación de políticas que favorezan e melloren a inserción laboral das mulleres nas profesións STEM (ciencia, tecnoloxía, enxeñería e matemáticas), comezando pola sensibilización e pola promoción na infancia e na mocidade.

Que as mulleres ocupen a maioría dos contratos a tempo parcial ou que ocupen postos de menor responsabilidade ten moito que ver coa conciliación da vida familiar e laboral, cos usos do tempo: son máis mulleres que homes que coidan diariamente a outras persoas, un 41% fronte ao 33%, ademais, a porcentaxe de mulleres que realizan tarefas domésticas diariamente é moi superior á dos homes (64% fronte a 44%).

Pero nos últimos seis anos, o goberno progresista puxo en marcha medidas pioneiras para acadar a igualdade de xénero en diversos ámbitos: equiparamos e ampliamos os permisos de maternidade e paternidade de carácter intransferible, promovendo a corresponsabilidade no coidado dos fillos e fillas.

Impulsaremos unha acción política integral que permita un acordo de corresponsabilidade nos coidados. Este pacto é necesario para acadar o obxectivo de reducir o diferencial de horas que mulleres e homes dedican ao traballo doméstico e de coidados. A redución da xornada a 37,5 horas é xa un gran paso, agora o noso obxectivo será a elaboración dunha Lei de Usos do Tempo.

Promover a igualdade de xénero a todos os niveis supón garantir a presenza das mulleres nos espazos de poder do sector público, das grandes empresas, das sociedades cotizadas ou dos colexios profesionais. Por todo iso, aprobamos a Lei de Paridade que, sen dúbida algunha, resulta ser hoxe a mellor ferramenta para acabar co actual déficit democrático.

Empoderarse é adquirir conciencia individual e colectiva, gañar confianza e autoestima, ter o poder de decidir na vida cotiá; por iso seguiremos traballando decididamente pola coeducación xa que os centros educativos non son neutros; a escola forma parte do entorno e reprodúceo, e por iso que incluír os valores de igualdade, tolerancia e diálogo é altamente transformador.

Ademais, lexislaremos para protexer as e os menores nas entornas dixitais contra a pornografía e a incitación á prostitución. Impulsaremos decididamente a educación afectivo-sexual baseada no respecto, a igualdade e a dignidade das persoas.

Seguiremos defendendo que o corpo das mulleres e a súa maternidade sexan escollidos libremente por elas mesmas. A interrupción voluntaria do embarazo non debe ser unha arma ideolóxica dependendo do signo político que rexa. Para iso, traballaremos para blindar o dereito á interrupción voluntaria do embarazo na Constitución, garantindo que todas as mulleres teñan o dereito a decidir sobre o seu propio corpo e a súa maternidade.

O noso compromiso coa igualdade entre mulleres e homes é firme e abrangue todos os ámbitos da vida pública e privada. Só mediante unha acción política transversal e integral, que teña en conta tamén as diferenzas entre as mulleres, poderemos construír unha sociedade verdadeiramente igualitaria e xusta para todas e todos.

Dende o PSOE loitaremos contra a onda reaccionaria da ultradereita negacionista da igualdade, porque a mellor forma de combater o negacionismo é poñendo en marcha políticas de igualdade. Por iso defenderemos os avances conseguidos e a lexislación impulsada e ademais traballaremos para que a súa aplicación sexa efectiva en todos os ámbitos.

E queremos facelo da man de toda a sociedade, entre todas e todos, coas organizacións feministas, cos colectivos e tamén contando con todas as institucións.

Un ano máis alzamos a voz para dicir:

¡Que viva a loita das mulleres!